Έβαλντ, Χάινριχ

(Heinrich Εwald, 1803 – 1875). Γερμανός γλωσσολόγος. Δημοσίευσε τις εργασίες του Κριτική γραμματική της εβραϊκής γλώσσας (1827), Πλήρης γραμματική της εβραϊκής γλώσσας και Αραβική γραμματική (1831-33), Ιστορία του λαού του Ισραήλ (1864), Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης ερμηνευμένα (1872), Η θεολογία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης (1874) κ.ά. Τα τελευταία έργα του ξεχωρίζουν για το εχθρικό πνεύμα τους προς τη διδασκαλία και την παράδοση της Δυτ. Καθολικής Εκκλησίας. Επειδή αρνήθηκε να αναγνωρίσει την προσάρτηση της πατρίδας του, του Ανόβερου, στην Πρωσία, έχασε τη θέση του πανεπιστημιακού καθηγητή. Ως βουλευτής στο γερμανικό κοινοβούλιο διαμαρτυρήθηκε έντονα για την προσάρτηση της Αλσατίας και της Λορένης.